خدایا

خوش به حال آنکه قلبش مال توست

حال و روزش هر نفس، احوال توست

خوش به حال آنکه چشمانش تویی

آرزوهایش همه آمال توست

 

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

 

یارب تو کریمی و کریمی کرم است / عاصی ز چه رو برون ز باغ ارم است

با گریه اگر ببخشی ام نیست کرم / با معصیتم اگر ببخشی کرم است . . .

 

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

 

الهی

در شگفتم از آنکه کوه را می شکافد تا به معدن جواهر دست یابد

ولی خویش را نمیکاود تا به مخزن حقائق برسد . . .

 

 

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

 

پروردگارا

یاری ام ده ، تا بدون اینکه از ایمان افراد بپرسم

و بدون اینکه بدردم بخورند، همدل و همدردشان باشم .

زیرا در سودای هر انسانی " روح تو " خانه گزیده . . .

 

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

 

خطا از من است، می دانم.

از من که سالهاست گفته ام "ایاک نعبد"

اما به دیگران هم دلسپرده ام

از من که سالهاست گفته ام " ایاک نستعین"

اما به دیگران هم تکیه کرده ام

اما رهایم نکن

بیش از همیشه دلتنگم

به اندازه ی تمام روزهای نبودنم

 خدایا

 

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

 

مسئله این نیست که خدا را می بینیم یا نمی بینیم،

مسئله اینست که با خداست که می بینیم . . .

 

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

 

خدایا تو خود میدانی انسان بودن و ماندن در این دنیا چه دشوار است

چه زجر میکشد آن کس که انسان است و از احساس سرشار است.

 

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

 

من نیز چو خورشید دلم زنده به عشق است

راه دل خود را نتوانم که نپویم

هر صبح در آیینه جادویی خورشید

چون می نگرم او همه من، من همه اویم

 

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

 

الهی

در جلال، رحمانی ، در کمال، سبحانی

نه محتاج زمانی و نه آرزومند مکانی

نه کَس به تو ماند و نه به کَس مانی

پیداست که در میان جانی، بلکه زنده به چیزی است که تو آنی

 

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

 

خداوندا! نان از تو می خوریم و فرمان از شیطان می بریم.

ما را ببخش . . .

 

 

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

 

الهی

دیگران مست شرابند و من مست ساقی

مستی ایشان فانی است و از من باقی . . .

 

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

 

وقتی عبارت " خدا را به یاد داشته باش " را می خوانم

در ذهنم و در قلبم گزینه " همیشه " را برایش تیک می کنم . . .

 

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

 

خدایا چه اندازه به من لطف دارى با این نادانى عظیم من

و چقدر به من مهر دارى با این کردار زشت من

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

 

توبه بر لب ، سبحه بر کف ، دل پر از شوق گناه

معصیت را خنده می آید ز استغفار ما . . .

 

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

 

الهى بى پناهان را پناهى

به سوى خسته حالان کن نگاهى

مرا شرح پریشانى چه حاجت

که بر حال پریشانم گواهى

 

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

 

بیخودی پرسه زدیم، صبحمان شب بشود

بیخودی حرص زدیم،سهممان کم نشود

ما خدا را با خود، سر دعوا بردیم و قسمها خوردیم

ما به هم بد کردیم، ما به هم بد گفتیم

ما حقیقت هارا، زیر پا له کردیم

...و چقدرحظ بردیم، که زرنگی کردیم

روی هرحادثه ای، حرفی از مهر زدیم

از تو من میپرسم ، ما که راگول زدیم؟؟؟

 

کابوس نبودی که رهایت بکنم / از خاطره عشق جدایت بکنم

آنقدر عزیزی که دلم می خواهد / هر چیز که دارم فدایت بکنم

 

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

ای کاش نگاه خسته را خوابی بود / یا در شب بی ستاره مهتابی بود

ما مثل دو کاج دور از هم هستیم / ای کاش که بین من و تو تابی بود

 

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

 

می سپارم به نسیم ، بوسه از جنس بلور / دل من تنگ تو باز ، باد در حال عبور

بوی چشمان تو را میرساند به مشام / می دهد آرامش ، به دل نا آرام

 

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

امشب بازهم پستچی پیر محله ی ما نیومد

یا باید خانه مان را عوض کنم

یا پستچی را !

تو که هر روز برایم نامه می نویسی ، مگه نه . . . ؟

 

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

 

دور شدم از تو دلم شور زد / ساز دلم نغمه ی ناجور زد
آه از آن چشم که با یک نظر / بال و پرم را گره کور زد !

 

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

هیچ می دانی؟
من دلیل شادی های تو بوده ام نه شریک آن
و شریک غم های تو نه دلیل آن

 

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

آموخته ام اگر کسی یادم نکرد یادش کنم ، شاید او تنهاتر از من باشد !!

 

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

 

رفیق هر شب و هر روزی دل / غمت تا بوده ، بوده روزی دل
بگردان گوشه ی چشمی و بنگر / چه حالی دارد آتش سوزی دل

 

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

 

کاش بودم درختی در میان قلب تو ، تا وجودم ریشه می کرد از محبت های تو

 

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

کاش دهخدا می دانست
دلتنگی ... اشک .... فاصله .... بی وفایی....
تعریفش فقط دو حرف است
"تـــو"

 

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

چه کرده ای تو با دلم که نبض من صدای توست ؟
چه کرده ای تو با سرم که فکر من هوای توست ؟

 

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

همه تفاوت ما این است: تو به خاطر نمی آوری ، من از خاطر نمی برم

 

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

 

واحد اندازه گیریِ فاصله " مــتــر " نیست ؛
" اشـــــــــــتـــیــــاق " است ..
مشتاقش که باشی ، حتی یک قـدم هم فاصله ای دور است .!.

 

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

بوی نفسهای لبت جان و دلم وا می کند / اما نمی دانم چرا امروز و فردا می کند
با بودنت کنار من ، غم های عالم می رود / فکر تو در این قلب من هر لحظه غوغا می کند

 

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

 

حسادت نکن! ... این که بعد از تو بغل گرفته ام ...
زانوی غـَم اســت

 

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

از حساب و کتاب بازار عشق
هیچ گاه سر در نیاوردم !
و هنوز نمی دانم چگونه می شود
هربار که تو بی دلیل ترکم می کنی
من بدهکارت می شوم ؟

 

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

 

تو به احساست بیاموز نفس نکشد
هوای دل ها آلودست اینجا
فاصله یک عشق تا عشق بعدی
یک نخ سیگار است . . . !

 

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

عشق را با فکر تو معنا کنم / با حضورت قلب خود زیبا کنم
گرچه آبی در دلم جاری نبوده / دشت دل با بارش مهر تو دریا می کنم

 

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

 

من حسرت دیدار تو دارم به که گویم / از بهر تو من ابر بهارم به که گویم
غیر از تو کسی را به خدا دوست ندارم / از نرگس چشم تو خمارم به که گویم

 

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

 

به سلامتی هرکس که دلش از یکی خونه!
به سلامتی هرکس که دلش از یکی دوره!
به سلامتی اون کسی که دردامو میدونه!
به سلامتی اون کسی که میدونه ولی همیشه ساکت می مونه!

 

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

آیینه های اتاق به شوق در آغوش کشیدن تو قد کشیده اند،حق دارند !
که تصویر من ِ بی تو را هر بار پیرتر از پیش به رُخم می کشند...

 

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

 

آهای همیشگی ترینم
تمام فعلهای ماضیم را ببر
چه در گذر باشی چه نباشی
برای من
استمراری خواهی بود
....من هر لحظه تو را صرف میکنم..

 

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

 

برایت آرزو میکنم بهترین هایی را که هیچ کس برایم آرزو نکرد

 

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

خندیدن، خوب است . قهقهه، عالی است
گریستن، آدم را آرام می کند
اما...
لعنت بر بغض

 

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

 

چو کَس با زبان دلم آشنا نیست / چه بهتر که از شکوه خاموش باشم
چو یاری مرا نیست همدرد ، بهتر / که از یاد یاران فراموش باشم

 

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

چیزیم نیست خرد و خمیرم فقط همین / کم مانده است بی تو بمیرم فقط همین
از هرچه هست و نیست گذشتم ولی هنوز / در عمق چشمهای تو گیرم فقط همین

 

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

 

از چهار راه قلبم عبور کردی و هیچ به چراغ قلبم توجه نکردی
اما بدان پلیس قلبم تو را تعقیب خواهد کرد
و برگه ی دوستت دارم را زیر برف پاکن دلت خواهد گذاشت !

1.  در دستور زبان عرفان، فعل اینگونه صرف می شود: من نیستم، تو نیستی، او هست.           (دکتر سنگری)



2.  اگر کسی نگران رسیدن بلایی باشد و پیش از رسیدن آن دعا کند،
خداوند هرگز آن بلا را به او نرساند.    (امام صادق علیه السلام)



3. خدایا کمک کن که راه تو گیرم
چو فرمان دهی، از تو فرمان پذیرم
خدایا، کمک کن که در زندگانی
به راه رضای تو باشد مسیرم
خدایا نظر کن، که در مشکلاتم
بجز دامن پاک عترت نگیرم



4. سنگینی باری که خداوند بر روی دوش ما میگذارد آنقدر نیست که کمر مان را خرد کند،
آنقدر است که ما را برای دعا کردن به زانو در آورد.
وقتی به زانو در آمدی فراموشمان نکن محتاجیم به دعا.



5. اغلب فکر میکنیم چون خیلی گرفتاریم به خدا نمی رسیم اما واقعیت این است که چون به خدا نمی رسیم خیلی گرفتاریم.



6. امروز از دیروز به مرگ نزدیک تریم به خدا چه طور؟        (دکتر سنگری)



7. یــا رب، ز تو الطــــاف فراوان دیـدم ---- نعمت ز تــو بیش‌تر ز باران دیدم
تا دیده‌ای از من، همه عصیان دیدی --- تا دیده‌ام از تو، همه احسان دیدم